روایاتی از کودکان کارگر در شهر مزارشریف

نیمه‌روز گرم و طاقت‌فرسایی بود، که از روضه مبارک می‌گذشتم، علی‌رضا که یازده سال سن داشت با لباس‌های نامرتب و رنگ‌آلودش که لوازم پالش بوت‌ها نیز در دست‌اش بود، با گفتن:« کاکا کاکا بوتایته رنگ کنم» توجه‌ام را به خود جلب کرد. وی که روزانه در روضه مبارک مصروف پالش پاپوش‌های عابرین  و زایرین می‌باشد، تنها نان‌آور خانه است. از این که علی‌رضا تقاضای رنگ کردن بوت هایم را نموده بود، با هم گوشه‌ای نشتیم درد دل نمودیم. پس از این که با علی‌رضا گوشه‌ای نشتیم. و وی مصروف پالش بوت‌هایم شد از وی پرسیدم در خانه چند نفر هستند؟ وی با نگاه معصومانه خود گفت:« در خانه ده نفر هستیم». وی که مو‌های خشک و خاک آلود داشت با تبسم گفت:« یک برادرم هم مکتب می‌خواند هم در یک نجاری شاگرد است پولی را که روزانه به‌دست می‌آوریم، به خانه سودا و بعضی چیز‌های دگه که نیاز است می‌خریم». از علی‌رضا پرسیدم؛ اگر روزی کار نکند و پول به‌دست نیاورد در خانه با وی چگونه برخورد می‌کنند؟ در جواب پرسشم گفت:« یگان روز که کار نمی‌باشد و بوت رنگ کرده نمی‌توانم حیران می‌مانم تا خانه چه قسم بروم، به خاطری که پیسه کرایه موتر را هم نمی‌داشته باشم» علی‌رضا به حرف های خود ادامه داده گفت:« مجبور می‌شوم تا خانه پای پیاده بروم، خانه که می‌رسم به پدر و مادرم می‌گویم که امروز کار نکردم». او می‌گوید:« یگان وقت که کار نمی‌کنم پدرم لت و کوبم می‌کند اما یگان وقت چیزی نمیگه» از علی‌رضا در مورد آینده‌اش پرسیدم که اگر زمینه درس خواندن برایش مساعد گردد می‌خواهد در آینده چه کاره شود؟ وی در جواب گفت:« در آینده می‌خواهم یک معلم شوم، تا به کودکان که در جاده‌ها کار می‌کنند زمینه درس خواندن را مساعد کنم» فقر، تنگ‌دستی، نبود کار از عواملی است مه پای کودکان را از خانه‌ها به جاده‌ها می‌کشاند و سرگرم کار‌های شاقه می‌کند. اما کار کردن کودکان در جاده‌ها عاری از خشونت‌ها نیست، گاه این کودکان طعمه افراد مافیا نیز قرار گرفته و مورد آزار و اذیت های جنسی و کاری نیز می‌گردند.

مطیع‌الله متین رئیس کار امور اجتماعی ولایت بلخ در مصاحبه‌ای با هفته نامه آویژه از افرایش کودکان کارگر در مزارشریف ابراز نگرانی کرده گفت:« تعداد کودکانی که در روی جاده‌ها مصروف کار هستند نگران کننده است» وی هم‌چنان افزود:« سال گذشته با شدت بخشیدن جنگ در ولایات کندز و سرپل تعدادی از خانواده‌ها به شهر مزارشریف پناه آوردند، که این خانواده‌ها، کودکان خود را برای پیدا کردن مواد اولیه به  شهر بخاطر کار کردن روان کردند». استفاده از کودکان کارگر توسط باند‌های مافیایی بخاطر دزدی و سرقت از دیگر مسایلی است که آینده کودکان کارگر را به چالش می‌کشاند

آقای متین هم‌چنان تصریح کرد:«ضمن این که شمار کودکان کارگر در شهرمزارشریف در حال افرایش است، برای تعداد از این کودکان توسط افراد و اشخاص ذهنیت داده می‌شود تا برای کار کردن در جاده‌ها به‌صورت گروپی و یا انفرادی کار کنند».

آقای متین تعداد کودکان کارگر را در ولایت بلخ در تحقیقی که توسط چند مؤسسه و نهاد صورت گرفته ۶۰۰ تن عنوان کرده افزود:« در سروی که از طرف ریاست کار امور اجتماعی با هم‌کاری جند مؤسسه و نهاد در بخش اطفال فعالیت می‌کنند، انجام دادیم؛ ۶۰۰ کودک کارگر در شهر مزارشریف مصروف کار هستند».

آقای متین هم‌چنان اضافه کرد:« از جمله ۶۰۰ کودک کارگر ۳۰۰ کودک دیگر از طرف مؤسسه حمایت اطفال تحت پوشش آموزش‌های حرفه قرار دارند» شماری کودکان کارگر در حالی در شهر مزارشریف افزایش یافته است که نامنی‌های از ولایات شمال و شمال‌شرقی کشور به مزارشریف بیایند. اگر دولت توجه جدی برکودکان کارگر نکند، باند‌های خورد و کلان به اشکال مختلف از این کودکان سوء استفاده خواهند کرده هم‌چنان در گزارش که یونسف منتشر کرده است آمده؛ ۷۷ میلیون کودک کارگر اکنون در جهان مصروف کار های شاقه می‌باشند.